4.3. حسن معاشرت

خوش اخلاقی و خوش­رفتاری از دیگر عوامل رضایت زناشویی است[1] که موجب برقراری رابطه­ای سالم و لذت بخش و دلبستگی بیشتر به خانواده می­شود و در نهایت وفای زناشویی را تضمین می­کند. قرآن کریم به ویژه از مردان خواسته که با همسرانشان به نیکی رفتار کنند[2] و در روایات از خوش­رفتاری،[3] خوش اخلاقی و سازگاری[4] به عنوان یک نیاز یاد شده و از مردان خواسته شده نسبت به همسرانشان خوش اخلاق و مهربان بوده و آنان را گرامی بدارند و با نرمی و مدارا با آنان رفتار کرده و کمک­کارشان باشند و موجبات سرور و نشاط آنان را فراهم آورند.
5.      پرهیز از ارتباط­های ناسالم

همیشه این گونه نیست که تماس زن و مرد بیرون از خانه زمینه­ساز خیانت شود. گاه ورود افراد چشم­ناپاک و دل­مریض موجب خیانت می­شود. از این رو لازم است با دقت به چگونگی رابطه با دیگران و رفت و آمد با آنان نگاه شود و از ورود افراد ناباب و ناشایست که حکایت ویروس خیانت را دارند، پرهیز شود. امام علی(ع) به فرزندشان امام حسن (ع) یادآور می­شود که زیان ورود افراد ناباب به درون خانه کمتر از خروج زن از خانه نیست.[5]
6.      برخورداری از غیرت

به ویژه مردان باید بدانند که خروج همسرانشان با آرایه­ها و پوشش­های تحریک کننده، و ارتباط کلامی و بصری نزدیک آنان با نامحرم، موجب فریفته شدن مرد مجرد و یا متأهل می­گردد و از عواملی است که مرکز توجه و تمایل همسر را به بیرون از خانواده منتقل می­سازد. همچنین نشست و برخاست، و رفت و آمد خانوادگی با افراد ناباب و چشم­ناپاک، و شرکت در مجلس­ها و میهمانی­های مختلط، و یا تنها بودن آنان با نامحرم و کارکردن در محیط­های مختلط به ویژه اگر موجب خلوت با نامحرم گردد، از دیگر عوامل خیانت دیدن است. لذا غیرت که پاسدار حریم مقدس خانواده است، اقتضا می­کند که از انسان با برنامه­ریزی مناسب، از بروز چنین اموری جلوگیری نمایند.

نوشته شده در پنج شنبه 88/11/8ساعت 5:54 عصر توسط نظرات ( ) |