پیامد

خانواده دو رویکرد اصلی دارد که عبارتند از: زندگی همسران و تربیت فرزندان. خیانت زناشویی عنصری است که به هر دو قسم، زیان زده و آن را به شدت به مخاطره می­اندازد. همان گونه که در روایات پیش گفته اشاره شده بود، در خانواده­ای که به خیانت زناشویی آلوده شده باشد، میان همسران اعتماد و اطمینان وجود ندارد و همین امر موجب نگرانی، دلهره، خشم و اضطراب شده و در نهایت سکونت و آرامش را از خانواده می­گیرد. همچنین از روایات استفاده می­شد که خیانت زناشویی با همسر آزاری و بدزبانی و ناخرسندسازی همراه است و «وفای زناشویی» با نشاط­آوری و همیاری.[1] خانواده مثبت خانواده­ای است که کانون «توجه» همسران باشد و هر کدام به چیزی جز آن نیندیشند. کسی که دل به غیر همسر خود دهد، فیزیک او در خانواده بوده و کانون توجه­اش در بیرون. این تضاد به ناسازگاری، بی­مهری، بدزبانی و نارضایتی منجر می­شود و سرور و شادمانی و آرامش را از خانواده می­گیرد. و چون چنین شود، پویایی و کارایی خانواده از بین رفته و در نتیجه نمی­تواند موجب پیشرفت و تعالی گردد.
از طرف دیگر، فرزندان نیز قربانی می­شوند. پدر یا مادر ناپاک، یا فرزند را ناپاک به دنیا می­آورد و یا فرزند را ناشایست تربیت می­کند و بدین سان سرنوشت آنان را نیز تباه می­سازد. به همین جهت امام صادق(ع) می­فرماید: خوشا به حال کسی که مادرش پاکدامن باشد[2] و به همین دلیل است که رسول خدا(ص) توصیه می­فرماید که از خانواده­های شایسته زن بگیرید، چرا که در فرزند اثر می­گذارد.[3]

توجه: این مطلب در مجله سپیده دانایی شماره ششم، چاپ شده است.
 [1] . این همبستگی می­تواند موضوع تحقیقات تجربی قرار گیرد.
[2] . علل الشرایع: ص 564.
[3] ر. ک: الفردوس : ج 2 ص 51 ح 2291، کنز العمّال : ج 16 ص 296 ح 44559 ؛ مکارم الأخلاق : ج 1 ص 432 ح 1474.

نوشته شده در پنج شنبه 88/11/8ساعت 5:39 عصر توسط نظرات ( ) |